Çağa Gölü için anlatılan bir efsane vardır. Hikâye dini motiflerle süslü ve tarihsel gerçeklikten uzaktır. Bu efsane şöyledir:Çağa Gölü’nün olduğu yerde bir köy varmış. Bu köyde yaşayan insanlar kazandıklarına şükretmezler, fakirlere yardım etmezlermiş. Sıcak bir yaz günü ihtiyar bir adam köye gelmiş. İhtiyar aç, susuz ve muhtaçmış. Köydeki evlerin kapılarını tek tek çalarak bir parça ekmek, bir yudum su istemiş. Hiç kimse bu zavallıya yardım etmemiş. Geriye sadece bir ev kalmış. Bu evde, vatanı için savaşa gitmiş bir adamın karısı ve çocuğu varmış. İhtiyar kapıyı çalmış, kapıya çıkan kadın ihtiyarın halini anlamış, fakat onunda yiyecek bir parça ekmeği ve bir tas ayranından başka bir şeyi yokmuş. Kadın elindekilerin yarısını ihtiyara vermiş.

İnsanlar tarih boyunca çeşitli amaçlarla bir yerden başka bir yere gitmişler, bunun içinde kara, deniz ve yakın zamanda da hava yolunu kullanmışlardır. Yollar yapmışlar, yolların güvenliğini sağlamaya çalışmışlar, konaklama, yol hizmetleri, taşımacılık ile ekonomik gelir elde etmişlerdir. Yollar sayesinde bir bölgeden başka bir bölgeye ticaret amacıyla mal taşınmış, bölgeler, ülkeler arasında karşılıklı olarak ihtiyaçlar yollar sayesinde giderilmiştir. Yollar sayesinde ülkeler fethedilmiştir.

Osmanlı Devleti, Birinci Dünya Savaşı’nda dokuz cephede düşmanlarıyla savaşmıştı. Çağa ve köylerinden birçok vatan evladı Birinci Dünya Savaşı’nda iman ve mukaddesat uğruna, vatan uğruna canlarını vermiş, kanlarını akıtmışlardı. Çağa ve köylerinden Birinci Dünya Savaşı’na katılanlar: Çanakkale, Filistin, Kafkasya, Irak ve Galiçya Cepheleri’nde savaştılar. Kimisi gazi kimisi de şehit oldu. Onları birkez daha rahmetle anıyoruz.